Een vader vertelde mij over zijn dochter van vier. Ze ging net een paar weken naar de basisschool en het ging ’s ochtends nog niet zo goed. Het was namelijk behoorlijk stressen om op tijd te komen. En dat trok dit meisje niet. Ze blokkeerde en was niet vooruit te branden. Daar werd pa dan weer ongeduldig van. Hij begon dan te mopperen. “Schiet op!” “Kom op, eet nou eens door!” “Ben je nou nog niet klaar?” Dat soort uitspraken. Het resultaat was dat alles nog veel langer duurde en dat hij het meisje elke dag op school in tranen achter liet. Dat wilde hij niet langer.

 

Overgangen
Misschien herken je dat wel. Het is nu vakantie, maar wanneer het ‘gewone’ leven weer begint, begint ook de stress weer. En het hoeft niet alleen te gaan om de ochtenden. Het kan zich ook voordoen als jullie ergens heen gaan. Dan is er namelijk altijd sprake van een overgangssituatie. Van ‘in huis zijn/spelen’ naar: ‘je klaarmaken om weg te gaan’. Er zijn kinderen die juist met die overgangen moeite hebben. Wanneer jij dan op een stressvolle manier reageert (“Opschieten, straks komen we nog te laat!”), schiet je kind in de zogenaamde ‘overlevingsstand’.

 

Reactie
En wanneer dat gebeurt, komt er weerstand. Je kind gaat de strijd aan of doet juist helemaal niets. En dat is ook niet zo gek eigenlijk. Ik las in een artikel dat dit een volkomen natuurlijke reactie is op jouw gestress.* Je kind reageert op jouw manier van doen, het is een automatische reactie van de hersenen, die ervoor zorgt dat je kind bevriest. Je merkt dat hij of zij het contact met jou kwijtraakt. En dat hij/zij van alles gaat doen, behalve wat jij hebt gezegd. Het deel van de hersenen dat kan nadenken en aan kan zetten tot wat jij hebt gevraagd, is namelijk uitgeschakeld. Dit is niet iets wat je kind expres doet, het gebeurt (onbewust) vanzelf.

 

Sfeer
Nu je dit weet, is het ook goed om te weten wat je dan kunt doen. Hoe zorg je dat dat stukje brein van je kind weer ‘aan’ gaat? Allereerst en heel belangrijk: Zelf rustig worden, even (lichaams)contact maken en benoemen dat je helemaal niet wilt mopperen.

 

Maar je kunt meer doen. Zeker wanneer élk moment van vertrek, waar dan ook maar naartoe, bij jullie veel gekibbel en gemopper oplevert. Dat begint bij: niet opschieten en eindigt bij: gekibbel over wie waar zit in de auto of wie het eerst de fiets uit de schuur mag rijden. Het gaat nergens over, maar de sfeer is al meteen verpest. Dat kan echt anders. Hoe kun je ervoor zorgen dat jullie zonder gedoe de deur uitgaan? Lees hier mijn 7 tips!

 

7 tips om zonder gedoe als gezin de deur uit te gaan:

 

Tip 1 – Maak meer tijd
De vader uit het begin van dit verhaal had besloten ’s ochtends eerder op te staan. Hij had zich al gedoucht en aangekleed voordat de kinderen wakker waren. Dat scheelde enorm, er was meer tijd en dus meer rust. Het gaf hem zo de tijd om in de buurt van zijn dochter te blijven als ze zich aankleedde. Zo kon hij haar af en toe even aansporen, wanneer ze afgeleid was en vergat door te gaan met aankleden.

 

Tip 2 – Bereid je kind voor
Dit kun je inzetten als jullie ergens heen gaan. Maar ook als er een andere overgang is (bijvoorbeeld wanneer jullie bijna gaan eten of als het bijna bedtijd is). Benoem het op tijd, bijvoorbeeld: “Over een kwartier gaan we vertrekken” (bij jonge kinderen kun je een timer zetten of laten zien waar de wijzers van de klok dan staan). Zorg dat de  boodschap binnenkomt: maak even contact en check of je kind echt heeft gehoord wat je hebt gezegd.

 

Tip 3 – Luister naar je kind
Heb je iets aangekondigd en hoor je protest? Luister er dan naar en vraag door. Neem er de tijd voor en geef echte aandacht. Op die manier kun je de weerstand tijdig ‘tackelen’ en is die er niet meer op het moment dat je echt weg moet.

 

Tip 4 – Vertel duidelijk wat je wilt
 “Schiet op!” is dan niet concreet genoeg. “Doe nu je jas aan” of: “Stop je lunch in je tas”, werkt beter. Zo weet je kind precies wat hij/zij moet doen.

 

Tip 5 – Zet een ‘To-Do-List-Bij-Vertrek’ in
Of hoe je die ook maar noemt. Maak een soort checklist die je kind kan afvinken. Bijvoorbeeld: speelgoed opruimen, naar de wc, tas inpakken, schoenen aan, jas aan.  Je kunt het ook met picto’s doen, die je op een prikbord prikt. Met dit soort dingen maak je het visueel en daar doen veel kinderen het goed op.

 

Tip 6 – Maak een vast vertrek-ritueel
Hierbij kunnen de checklist of de picto’s goed helpen. Maar ook als je die niet gebruikt, kun je een vaste manier van doen creëren. Dat begint al bij: op tijd aankondigen wat er gaat gebeuren en een vaste volgorde aanhouden van dingen die gedaan moeten worden.
Heb jij een kind dat echt grote moeite heeft met een overgangssituatie? Denk dan aan dingen inbouwen als: even vijf minuten ‘quality time’, met voorlezen of samen spelen. Of: begin het vertrek-ritueel met het zoeken naar een knuffel of stuk speelgoed dat hij/zij mee wil nemen. Als je dit dan elke keer doet, wordt het iets vertrouwds. Het zorgt ervoor dat je kind rustig wordt in plaats van gestrest.

 

Tip 7 – Houd het speels
Zet humor in om je kind te laten lachen, zing een liedje, maak er een wedstrijdje van, waarbij jij met veel drama verliest. Zo zorg je voor een positieve sfeer en dit helpt je kind zóveel beter dan gehaast, gemopper en gedoe.

 

Tot slot:
Is het écht al tijd en gaat je kind alsnog in de contra? Of ben je al deze bovenstaande dingen vergeten en zijn jullie toch in de ‘stressstand’ beland? Haal dan even diep adem, word zelf rustig en laat de boel de boel. Ik moet dan denken aan een variant op een bekend spreekwoord: “Maak tijd wanneer je haast hebt.” Neem de tijd om contact te maken met je kind. Geef hem/haar een paar minuten jouw volle aandacht. Je denkt dat je hier geen tijd voor hebt, maar bedenk dat de strijd aangaan nog veel meer tijd zal kosten. En je zult zien dat je kind veel beter mee kan bewegen met jou, wanneer je het op deze manier aanpakt. Ik wens je veel succes!

 

 

Wil jij met mij hierover doorpraten? Heb je andere vragen over opvoeding? Of heb je behoefte om je hart eens te luchten omdat je je zorgen maakt over je kind? Neem dan contact met me op voor een gratis sessie. We bellen elkaar en je krijgt dan 20 minuten van mijn tijd, waarin je alle vragen mag stellen die je hebt.

 

 

ja ik wil een gratis sessie

 

 

Het is gratis, maar toch geef je mij ook iets. Uit wat je mij vertelt, haal ik veel informatie over wat ouders bezighoudt. Zo blijf ik op de hoogte van wat er vooral speelt. Een win-win situatie dus: we helpen elkaar. En mocht het nodig zijn, dan kunnen we samen kijken of ik nog meer voor je kan betekenen.

 

Lijkt dat je wat: elke week lezen over alles wat met opvoeding te maken heeft? Gratis in je mailbox? Meld je dan nu aan, zo hoef je niets te missen:

 

 

ja ik meld me aan