HELP, MIJN KIND IS BOOS! - Balans In Je Gezin

HELP, MIJN KIND IS BOOS!

 

 

Fabian is boos. Hij kwam al met een gezicht als een donderwolk uit school. En zijn moeder heeft hem gezegd dat hij geen snoepje mag, omdat hij al een koekje op heeft. Hij blijft zeuren om een snoepje en zijn moeder zegt: “Ophouden nu, ik heb nee gezegd!” En dan explodeert hij: hij schreeuwt dat het niet eerlijk is, slaat om zich heen en raakt daarbij zijn zusje, die het op een huilen zet. Dit triggert iets bij zijn moeder. Ze wordt heel boos en schreeuwt tegen hem:“Hou daar mee op, ben je nou helemaal betoeterd! Ga maar naar je kamer, nu meteen!!” Fabian knalt de deur naar de gang  dicht, stampt de trap op en ook zijn slaapkamerdeur gaat met een grote klap in het slot. Zijn moeder blijft boos en verdrietig achter met zijn zusje. Ze is vooral boos op zichzelf, dat ze zich zo heeft laten gaan tegenover Fabian. Het voelt absoluut niet goed.

 

 

Grenzen

Misschien is dit voor jou ook herkenbaar. Dat je achteraf, wanneer het weer eens flink heeft geknetterd tussen jullie, bedenkt: zó wil ik het niet langer.

Wat jou als vader of moeder kan helpen bij het omgaan met boze buien van je kind, is kijken naar het proces erachter. Realiseer je allereerst dat boosheid op zich een hele natuurlijke emotie is en ook nog eens een emotie die heel beschermend werkt. Want boosheid heeft met grenzen te maken. Als een ander jouw grenzen overgaat, word je boos en dat is maar goed ook. Maar het is natuurlijk wel de bedoeling dat je leert op een goede manier boos te zijn. En daar kunnen ouders hun kinderen bij helpen.

 

 

Reptielenbrein

Wat gebeurt er in de hersenen van iemand die in een boze bui schiet of driftig wordt? Die schieten in het zogenaamde ‘reptielenbrein’. Het reptielenbrein is dat deel van onze hersenen dat onze primaire overlevingsdrang regelt. Wanneer je boos bent, heeft je reptielenbrein je lichaam en geest helemaal overgenomen. Een boos kind kan daarom niet meer redelijk nadenken. Maar een boze pappa of mamma, die er tegenin gaan schreeuwen (en ook in hun reptielenbrein zitten), kunnen dat ook niet. Gevolg: schreeuwen, onredelijke dingen zeggen, machtsstrijd. Een strijd die uiteindelijk alleen maar verliezers kent.

 

 

Rustig

Wat een boos kind nodig heeft, is iemand die rustig blijft in plaats van ook boos te worden. Word je zelf namelijk als ouder ook boos, dan is ook bij jou de redelijkheid weg, met als gevolg een nog bozer kind. En dat was nou net wat je niet wilde. Maar als jíj rustig blijft, kun je oplossingen zoeken.

 

 

Helpende gedachtes

Hoe doe je dat, zelf rustig worden? Zodra je merkt dat jij zelf boos wordt als je kind boos is, doe je een stapje terug, letterlijk. Zo neem je met je lijf afstand. Daarna ga je bij jezelf op zoek naar helpende gedachtes, bijvoorbeeld: “Ik help mijn kind het beste als ik zelf rustig blijf” of: “Ik parkeer mijn gevoelens nu even.” Zo zorg je ervoor dat je zelf niet in je reptielenbrein schiet, maar in het voorste deel van je hersenen blijft, waar je denkvermogen zit. Je bent dan in staat gewoon redelijk te bedenken wat er nu nodig is.

 

Over wat je vervolgens het beste kunt doen, hoop ik te schrijven in mijn volgende blogbericht.

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Bedrijfsgegevens

 

Balans in je gezin

Annita Lameris-v.d. Wetering

Kadoelen 18

8326 BB Sint Jansklooster

Tel.: 06 – 1512 8340

KvK-nummer: 67306446

 

Facebook


LinkedIn