Stel je het volgende voor: Een jongen stoot een beker drinken om. Zijn moeder snelt meteen toe met een doek en ruimt alles op. Of: een meisje dat een bouwpakket in elkaar zet. Haar vader ziet dat het fout zal gaan en grijpt meteen in, neemt het van haar over. Deze ouders helpen meteen als er iets mis gaat of dreigt te gaan. Dat is heel begrijpelijk. En tegelijk jammer.

 

Afstand
Een kind komt op de wereld als een klein, hulpeloos wezentje. Zo’n kleintje heeft heel veel hulp en bescherming nodig. En dan is het niet meer dan logisch dat ouders dat ook geven. En soms is het moeilijk voor ouders om, als het kind ouder wordt, een stapje terug te doen. Zoals in de twee voorbeelden hierboven. Toch is dat precies wat kinderen nodig hebben: dat hun ouders afstand nemen. Zo krijgen kinderen de kans te leren van hun fouten.

 

Zoveel mogelijk zelf
Iedere ouder weet dit ook eigenlijk wel. En van tijd tot tijd laat je je kind ook oefenen. Denk maar eens aan hoe een baby leert zich op zijn/haar buik te rollen. Je weet dat dat het beste gaat als je het laat gaan, hem of haar laat oefenen. En dat je baby het nooit gaat leren als jij hem/haar steeds om blijft duwen. Je blijft wel in de buurt, om in te grijpen als het nodig is voor de veiligheid.

 

DAT PRINCIPE KUN JE ONTHOUDEN: IK LAAT MIJN KIND ZOVEEL MOGELIJK ZELF OEFENEN, MITS HET VEILIG IS

 

Wat levert het op
Naarmate je kind ouder wordt, geef je hem/haar steeds meer taakjes. En laat je hem/haar steeds meer zelf doen. Met de daarbij behorende fouten en missers. Wat dat je kind oplevert:

 

-Je kind krijgt meer zelfvertrouwen

-Je kind leert verantwoordelijkheid te nemen voor eigen handelen

-Je kind leert zijn/haar eigen problemen op te lossen

-Je kind leert om te gaan met de gevolgen van mislukkingen

-Je kind leert om te gaan met teleurstellingen

-Je kind leert excuses te maken als er andere personen bij betrokken zijn

-Je kind leert risico’s te durven nemen.

 

Zo leert je kind het beste
Al deze dingen leert een kind niet als jij als moeder of vader alles voor ze oplost! En dat is jammer, want hoe moeten kinderen later weten hoe ze het aan moeten pakken als ze een fout maken? Ik wil hiermee niet zeggen dat je je kind nooit moet helpen. Maar je helpt het beste door je kind fouten te laten maken. Ervaring is de beste leermeester! En dat is wat anders dan: alles uit handen nemen. Waar kun je dan op letten? Hieronder lees je mijn tips!

 

Tips om je kind te laten leren van fouten

 

-Laat zien hoe jij dat doet: omgaan met fouten maken. Geef dus het goede voorbeeld.

-Ga eens wat vaker op je handen zitten. Help desnoods alleen met woorden: “Haal maar een handdoek uit de keuken en dweil alles op”.

-Benoem dat je hebt gezien hoe goed je kind z’n best deed. Ook als het mis is gegaan, kun je wel positieve aandacht geven aan de inspanning.

-Vraagt je kind om hulp omdat hij/zij denkt: ik kan het niet? Help hem/haar dan op gang, maar geef het weer uit handen zodra dat kan. Leer je je kind het in kleine stapjes zelf te doen.

-Is je kind onzeker? Laat hem/haar helpende gedachtes maken. Bijvoorbeeld: Ik kan het leren/ik zet door/fouten maken mag.

-Leg uit dat je kind het steeds beter leert als hij/zij zelf oefent. Elke keer een stukje beter.

-Vraag aan je kind: wie kan dit goed? Hoe pakt die persoon het aan? Kun jij het ook zo doen?

 

Deze manier van helpen is voor een kind het meest helpend! Veel succes met samen oefenen!