Kinderen groeien, zowel letterlijk als figuurlijk. Zo nemen ze steeds meer ruimte in, zowel met hun lijf als met hun gedrag. Ze rekken telkens hun ruimte op, door de grenzen op te zoeken. Het is jouw taak als moeder of vader om grenzen te geven. Daarmee bied je je kinderen de veiligheid die ze nodig hebben. Pas dan kunnen ze zich verder ontwikkelen en verder groeien.

 

Jijzelf
En dan mag je eerst naar jezelf kijken: hoe ga ik eigenlijk om met grenzen? Hoe reageer ik als iemand mijn grens over gaat? Besef dat je een voorbeeld bent voor je kind. Neem jezelf eens onder de loep. Is het nodig dat er iets verandert in jouw omgaan met grenzen? Werk daar dan aan, anders heb je grote kans dat je kind leert omgaan met grenzen op een manier die je eigenlijk niet wilt.

 

Je kind
Waar je verder op mag letten, is: respecteer ik de grenzen van mijn kind? Stel: je dwingt je kind om het bezoek dat afscheid neemt, een kusje te geven. Terwijl je kind het eigenlijk niet wil. Je gaat dan een grens over bij je kind. En als je wilt dat je kind jouw grenzen respecteert of die van anderen, moet jij ook zijn of haar grenzen respecteren.

 

Straf
Sommige ouders denken dat het stellen van grenzen hetzelfde is als een kind straf geven. Dat is wel begrijpelijk, zo zijn ze misschien zelf opgevoed. Ze kregen pas een grens op het moment dat hun vader of moeder boos op hen werd. De grens werd gegeven samen met een boze stem en vol kritiek op het gedrag. En dat is eigenlijk jammer. Want grenzen stellen hoeft helemaal niet op die manier.

 

Behoefte
Integendeel juist, grenzen stellen kun je doen op een hele liefdevolle manier. Waarom is dat zo belangrijk? Omdat kinderen het nodig hebben zich verbonden te voelen met jou als pappa of mamma. Die behoefte aan verbondenheid is in feite net zo sterk als de behoefte aan eten, drinken en slapen. Pas als een kind zich echt verbonden voelt met zijn of haar ouders, kan het zich verder ontwikkelen.

 

Verwerken
Kinderen zoeken vaak grenzen op bij hun ouders, omdat ze iets moeten verwerken. Er is iets gebeurd en je kind zit ermee. Hij of zij kan dit niet altijd benoemen, maar moet het wel verwerken. Dan heeft hij/zij een grens nodig. Die zoekt je kind op bij jou, geef ‘m dus! De reactie van je kind kan dan zijn: huilen of boos worden, maar ook juist lachen of giechelen. Dat is de ontlading waar je kind naar op zoek was. Dan kan het dus gebeuren dat je denkt: Zo! Waar komt die heftige reactie vandaan? Ga er dan maar van uit dat het niet gaat om de grens die jij hebt gegeven, maar om iets waarover je kind nog moest huilen/boos worden.

 

Verbinding
En dan snap je ook dat het juist averechts werkt als je fel reageert of vol kritiek bent. Want ten diepste zoekt je kind verbinding met jou. Als jij boos wordt om zijn/haar reactie, kan je kind die verbinding niet maken. En dan mis je de kans om erachter te komen wat er eigenlijk speelt. En kun je je kind ook niet goed helpen om de nare gebeurtenis te verwerken.

 

Liefdevol
Hoe doe je dat dan, liefdevol grenzen geven? Je grijpt allereerst fysiek in, als dat nodig is. Vertel daarbij kort wat je doet. Bijvoorbeeld: je houdt een arm tegen als je kind een ander wil slaan en vertelt dat je ervoor zorgt dat hij/zij niemand pijn gaat doen. Soms is het voldoende dat je alleen met woorden aangeeft wat de grens is. Gebruik korte zinnen, want woorden komen niet echt binnen. Praat met een rustige stem, waar geen ‘lading’ op zit.

 

Luisteren
Vervolgens blijf je bij je kind op het moment dat de ontlading komt. Luister gewoon naar hem of haar, of hij/zij nu huilt of schreeuwt. Moedig aan om door te gaan met huilen zolang het nodig is. Reageer met rustige stem op geschreeuw: “Ja, ik snap het, dat is ook niet leuk.” Blijf bij je kind en vertel dat ook: ik blijf bij je. Zo kan je kind op een veilige manier nare gevoelens verwerken.

 

Een volgende keer meer over grenzen stellen op een positieve manier.

 

Loop jij regelmatig tegen je eigen grenzen aan? Of gaat jouw kind vaak over jouw grens en weet je niet hoe je dat kunt veranderen? Je bent echt niet de enige. Wil je hierover met me doorpraten? Maak dan nu gebruik van mijn aanbod: een gratis sessie: we bellen en je krijgt dan 20 minuten van mijn tijd, waarin je al je vragen kunt stellen. En ik geef je minstens twee waardevolle opvoedtips, die je meteen kunt toepassen. 

 

 

ja ik wil een gratis sessie

 

 

Het is gratis, maar toch geef je mij ook iets. Uit wat je mij vertelt, haal ik veel informatie over wat ouders bezighoudt. Zo blijf ik op de hoogte van wat er vooral speelt. Een win-win situatie dus: we helpen elkaar. En mocht het nodig zijn, dan kunnen we samen kijken of ik nog meer voor je kan betekenen.

 

 

Lijkt dat je wat: elke week lezen over alles wat met opvoeding te maken heeft? Gratis in je mailbox? Meld je dan nu aan, zo hoef je niets te missen:

 

 

ja ik meld me aan