“Gewoon geen aandacht aan geven, dan gaat het vanzelf over”. Dat is wat een moeder als advies kreeg van anderen over haar dochter. Die vroeg heel vaak op een negatieve manier aandacht. En haar moeder wist niet goed meer hoe ze dat kon veranderen. Ze was er wél helemaal klaar mee. Dus stelde ze mij de vraag of het niet het beste was om vervelend gedrag gewoon te negeren. Ik stelde haar een tegenvraag: “Helpt het als je haar negeert?” Ze antwoordde: “Nou nee, anders had ik geen contact met je opgenomen!”

 

De hele dag moeilijk doen
Ik vroeg haar te beschrijven hoe dat dan ging met haar dochter. En daar begon ze te vertellen. ’s Ochtends al meteen strijd over wat ze aan moest. Dan zeuren over het taakje dat was afgesproken: ik wil helemaal niet de vaatwasser uitpakken, kan iemand anders dat niet doen? Wanneer ze een koekje kreeg, zeurde ze dat ze er nóg een wilde. Aan tafel vroeg ze aandacht als haar broer aan de beurt was zijn verhaal te doen. Afspraken die samen met haar gemaakt waren, probeerde ze elke keer opnieuw te veranderen. Kortom: dit meisje kon overal de hele dag moeilijk over doen.

 

Sfeer
“Ze bepaalt steeds de sfeer, op een negatieve manier!” verzuchtte haar moeder. Het gevolg was dat ze er zelf er chagrijnig van werd. Dat maakte dat ze kortaf deed of boos reageerde naar haar dochter toe. En ze probeerde haar zoveel mogelijk te negeren. En dat hielp dus niet. Integendeel: het meisje deed er nog een schepje bovenop juist!

 

Behoefte
En dat, vertelde ik haar, was eigenlijk wel logisch. Want elk kind heeft behoefte aan aandacht, liefde en veiligheid. En soms gebeurt het dat een kind ergens op die punten een tekort ervaart. Dat kan hij of zij niet goed onder woorden brengen, want het is nog maar een kind. En dus gaat een kind het in zijn/haar gedrag laten zien. In dit geval ging het meisje op een negatieve manier aandacht vragen. Ze bedoelde eigenlijk: mamma, zie mij alsjeblieft echt staan.

 

Verschil maken
En als je dan als moeder (of vader) boos of kortaf reageert en je kind probeert zoveel mogelijk te negeren, bereik je precies het tegenovergestelde van wat je wilde. Het helpt dus niet! Jouw reactie kan het verschil maken. Het kan helpend zijn en niet-helpend. Verbindend en afstand scheppend. Als je in het bovengenoemde patroon blijft steken, levert het alleen maar frustratie op. Je kind bepaalt de sfeer, maar dat hoef jij helemaal niet te laten gebeuren!

 

Erkenning
Hoe je dat kunt doen? Het zal, voor wie mij al langer volgt, geen verrassing zijn dat ik er mee aan kom. Eén ding is echt heel belangrijk, namelijk: erkenning geven. Dat zal maken dat je kind zich gezien, gehoord en begrepen voelt. Het is ook heel liefdevol. Zo kom je tegemoet aan die basisbehoeften die ik hiervoor al benoemde.

 

Hoe
Hoe doe je dat, erkenning geven? Dat doe je in drie stappen:

1. Maak Contact
   
2. Benoem wat er gebeurt
3. Toon Begrip

Dus heb je een kind dat zeurt om nóg een koekje, dan kun je het volgende doen: Je zakt door je knieën, legt je hand op de schouder van je kind en zegt: “Dat koekje smaakte zó lekker, dat je er nog wel eentje lust, dat snap ik best.” En dan kun je nog prima een grens geven. Door aan te geven dat één koekje echt genoeg is, morgen weer een. Het feit dat je erkenning hebt gegeven, zal maken dat ze die grens nu veel beter kan accepteren. Omdat ze zich gezien en begrepen voelt.

 

Goud
Het lijkt haast te simpel om waar te zijn. En het vraagt wel enige oefening. Maar dan heb je ook echt goud in handen. Je weet hoe je met lastig gedrag om kunt gaan. Een extra tip voor jezelf, die maakt dat je rustig kunt blijven: het helpt om voor jezelf helpende gedachten te maken, in plaats van je te ergeren.

 

Positieve aandacht
Wanneer een kind zo vaak negatieve aandacht vraagt, is er een soort patroon ontstaan. Met die negatief sfeer als gevolg. Dat kun je doorbreken door bewust momenten van positieve aandacht te creëren. Geef je kind de volle aandacht door samen iets leuks te gaan doen. Let er daarbij op dat je je kind laat kiezen wat hij/zij wil doen. En maak vooral plezier samen, zodat het een positieve ervaring wordt!

Tot slot: maak er ook een gewoonte van positieve dingen te benoemen. Als je kinderen heerlijk zitten te spelen, maak daar dan een opmerking over. Hoe gezellig het is zo bijvoorbeeld. Als je kind zonder gezeur zijn/haar taakje heeft gedaan, kun je blij verzuchten: “Fijn zeg, dat alles weer netjes is opgeruimd, ik ben blij dat je me zo goed hebt geholpen!” Je zult zien dat het je een positievere sfeer oplevert. Ik wens je veel succes!