Naast mijn werk als kinder- en opvoedcoach, ben ik ook begeleidster van kinderen met autisme (of een andere ‘uitdaging’). Eén van de dingen die ik van hen geleerd heb, is: ‘nee’ en ‘niet’ komen niet binnen. Dat is specifiek bij deze kinderen zo, omdat ze niets met die woorden kunnen. Ze focussen dus op wat je eromheen vertelt en horen dus alleen dát. Dus zeg jij: “Nee, je mag geen koekje”, dan horen zij: “Koekje!” – en zijn erg verdrietig of boos als jij de kast sluit zonder een koekje te geven. Toen ik dit eenmaal wist, heb ik mezelf geoefend om de boodschap te geven zonder ‘nee’ en ‘niet’ te gebruiken. Dat was even wennen, maar het gaat nu eigenlijk automatisch.

 

Puur alleen verbieden
Ik denk dat het voor alle kinderen goed is om wat minder vaak ‘nee’ en ‘niet’ te horen. Puur alleen verbieden, dat is wat ouders heel vaak doen. Soms gaat het de hele dag door. En het gevolg is dat je er zelf chagrijnig van wordt en je kinderen ook. “Ik mag ook nooit wat!” Er ontstaat zo een vervelende sfeer in huis. En dat komt vooral omdat je kind eigenlijk niks kan met ‘nee’. Het kan ook op een andere manier. Twee dingen zijn dan belangrijk:

 

• Neem de behoefte van je kind serieus
• Formuleer positief

 

Laat merken dat je het snapt
Het gaat er dus niet om dat je je kind niks meer mag verbieden. Waar het wel om gaat, is dat op een goede manier te doen. Kinderen kunnen niet zo goed iets met alleen een verbod. Als ze iets niet mogen, zijn ze allereerst teleurgesteld of boos. En dàt mag je eerst benoemen. Daarmee laat je merken dat je snapt dat het voor je kind niet leuk is als iets niet mag.

 

Wat wel mag
De volgende stap is dan: aangeven wat wél mag. Dat kan heel simpel, door “nee” om te turnen naar “ja”. Dan volgt er automatisch iets wat wèl mag. Bijvoorbeeld: “Ik hoor het al, je hebt trek, het eten ruikt ook zo lekker! En ik snap dat je graag een koekje wilt, dat bewaren we voor morgen. Nog even geduld, het eten is bijna klaar. Help maar even met de borden op tafel zetten.”

 

Positief
Wat er gebeurt: je verandert wat je zegt van negatief in positief. Dat levert in jouw hoofd een positief denkpatroon op. Het zorgt ervoor dat je niet in de frustratie schiet en veel geduldiger kunt zijn. Dat heeft weer positieve werking op je kind. Je benoemt op deze manier automatisch de behoefte van je kind. Je kind voelt zich begrepen en zal minder gaan vragen om iets wat niet kan. Je kind zal ook minder gauw dingen doen die niet mogen. Kortom: de sfeer in huis verbetert.

 

Het is even oefenen, maar als je het volhoudt en het je eigen maakt, zul je zeker verschil merken! Probeer het maar uit, ik wens je veel succes!