“Het is echt niet eerlijk! Hij  komt overal mee weg en ik moet me aan de regels houden!” Boos was hij, onze zoon. Hij vond dat ik zijn broer voortrok. Ik wierp er tegenin dat het niet waar was, dat het zijn beleving was. Maar diep in mijn hart wist ik dat hij gelijk had. Voor een deel tenminste.

 

Zere plek
Ik dacht er een poos over na. En toen kwam-ie echt binnen. Want mijn zoon had de vinger bij de zere plek gelegd. Ai! Dat vond ik niet leuk en daarom was ik ook in de verdediging geschoten. Totdat ik mezelf dwong om het onder ogen te zien. Ik heb het er met hem over gehad, uitgelegd hoe het zat. Dat hij gewoon gelijk had. Dat ik er wel een reden voor had, maar dat ik het toch anders wilde gaan doen. Ik heb mijn excuses aangeboden. Hij luisterde en ik zag dat het hem goed deed, dat ik toegaf dat ik fout zat.

 

Triggeren
Sommige kinderen zijn daar echt heel goed in. Ze triggeren precies dat wat jij eigenlijk zou moeten veranderen. Als ze wat ouder zijn, zeggen ze het gewoon. Ze nemen meestal geen blad voor de mond. Maar ze kunnen ouders ook confronteren door bepaald gedrag te laten zien. En het is altijd goed om je af te vragen: waarom zou hij of zij het doen? Vooral bij gedrag waar je je aan ergert bij je kind.  Denk erover na: moet je iets aanpakken of opruimen bij jezelf? Wil hij alleen maar bevestiging? Of is het haar niet helemaal duidelijk en moet ze nog iets leren? Kortom: wat wil dit kind mij zeggen?

 

Waar bepaalt je kind jou bij?
Wanneer je je er bewust van bent dat dit vaak zo werkt, let dan eens op. Je merkt vanzelf dat je heel goed weet wat er aan de hand is, waar je kind jou bij bepaalt. Het kan zijn dat je het moeilijk vindt of confronterend. Je wilt er eigenlijk niet aan. Wat je dan moet bedenken, is: hij of zij gaat net zolang door totdat je het aanpakt. Want soms weten kinderen beter wat je nodig hebt dan jij…

 

Serieus nemen
Vaak is benoemen al genoeg. Bijvoorbeeld: “Je hebt gelijk, ik ga het anders doen”;  “Dit is iets tussen Pappa en mij, daar hoef jij verder niets mee.” Of:  “Ik zit niet zo lekker in mijn vel vandaag, ik zal proberen dat niet op jouw af te reageren.” Met zulk soort opmerkingen laat je zien dat je je kind serieus neemt. Moeilijk? Je kunt het oefenen. En dan zul je merken dat het steeds beter gaat.