“Hou daar nu onmiddellijk mee op, je mag je zusje niet slaan!” Boos haalt een moeder haar twee kinderen uit elkaar. Beide kinderen zijn overstuur en moeten huilen. En mamma geeft haar ene kind een extra uitbrander: “Je weet best dat dat niet mag!” Waarop het kind nog veel harder huilt.

 

Ik denk dat deze situatie wel herkenbaar is. Dat iedere vader of moeder er van tijd tot tijd echt he-le-maal klaar mee is en ingrijpt. Het ingrijpen is terecht, de manier waarop kan ook heel anders. In mijn vorige blog schreef ik daar al iets over. Ik ga er nu wat verder op in.

 

Verbinding
Wat namelijk het gevolg is van deze manier van ingrijpen, is dat je de verbinding met je kind kwijt raakt. Ik schreef eerder al dit: “Want ten diepste zoekt je kind verbinding met jou. Als jij boos wordt om zijn/haar reactie, kan je kind die verbinding niet maken. Dan mis je de kans om erachter te komen wat er eigenlijk speelt. En kun je je kind ook niet goed helpen om de nare gebeurtenis te verwerken.”

 

Cadeau
De sleutel ligt bij jezelf, bij de manier waarop jij reageert. Als je kiest voor een positieve benadering, gaat het anders werken. “Geef grenzen alsof ze een cadeau zijn” las ik ooit. Als je het vanuit die insteek doet, verandert je aanpak. En hoe pak je het dan aan?

 

Acht tips:

 

1. Blijf van binnen rustig. Je kunt dit doen door te voorkomen dat jouw emotie te hoog oploopt. Dat betekent: op tijd ingrijpen, voordat het te hoog zit. Vind je het moeilijk om jezelf tot rust te brengen, maak dan helpende gedachtes in je hoofd.

 

2. Laat je kind merken dat je snapt wat er in hem/haar omgaat. Benoem het kort en concreet. Zo voelt je kind zich begrepen en zal hij/zij eerder jouw grens accepteren. (Bijvoorbeeld: zij pakte je auto af, daar ben je boos over hè?).

 

3. Vertel daarna wat de grens is. (Bijvoorbeeld: “We doen elkaar geen pijn.”)

 

4. Zeg dan wat je kind wél mag doen. Verwoord het positief.

 

5. Zorg dat je van binnen duidelijk bent over je grens. Als je twijfelt, merkt je kind dat meteen en zal hij/ zij proberen alsnog de grens te overschrijden.

 

6. Blijf in contact met je kind.

 

7. Probeer niet te straffen of te dreigen met iets negatiefs, dat zorgt er alleen maar voor dat je het contact met je kind verliest.

 

8. Bekrachtig positief gedrag op momenten dat je dat ziet. Vaak vergeet je dat, terwijl het voor kinderen heel fijn is om dit te horen. (Bijvoorbeeld: “Wat fijn dat je je broertje helpt, kijk eens hoe blij hij nu is!”)

 

Simpel
Als je dit zo leest, lijkt het allemaal heel simpel. Ik weet het. De praktijk is nogal eens weerbarstiger. En toch denk ik dat als je probeert je deze aanpak eigen te maken, het je veel oplevert. Te beginnen bij: rust! Rust in je hoofd, rust in je huis. Probeer het maar, veel succes!

 

Wil jij met mij doorpraten over het geven van grenzen aan je kind? Heb je andere vragen over opvoeding? Of heb je behoefte om je hart eens te luchten omdat je je zorgen maakt over je kind? Neem dan contact met me op voor een gratis sessie: we bellen en je krijgt dan 20 minuten van mijn tijd, waarin je al je vragen kunt stellen. En ik geef je minstens twee waardevolle opvoedtips, die je meteen kunt toepassen. 

 

 

ja ik wil een gratis sessie

 

 

Het is gratis, maar toch geef je mij ook iets. Uit wat je mij vertelt, haal ik veel informatie over wat ouders bezighoudt. Zo blijf ik op de hoogte van wat er vooral speelt. Een win-win situatie dus: we helpen elkaar. En mocht het nodig zijn, dan kunnen we samen kijken of ik nog meer voor je kan betekenen.

 

 

Lijkt dat je wat: elke week lezen over alles wat met opvoeding te maken heeft? Gratis in je mailbox? Meld je dan nu aan, zo hoef je niets te missen:

 

 

ja ik meld me aan